Bali

Op 8 Januari gaan we voorgoed Australië verlaten. We vliegen om 9:20 wat inhoudt dat we om 5:00 uur opstaan om om 6:00 uur de taxi richting airport te nemen. De kids vinden het prima en zijn niet chagrijnig van het opstaan en de rit richting vliegveld verloopt ook prima. Bij de incheck is het ontzettend druk en moeten we lang wachten. We zijn benieuwd hoe we Sjors haar loopfiets mee gaan krijgen, maar wonder boven wonder kunnen we die gewoon inchecken bij 'speciale bagage' en hoeven we er niets voor te betalen. Wat een goed begin. Nu dat tweede nog, door de douane. We hebben immers onze boete niet betaald voor te hard rijden. We komen bij een vriendelijke dame en binnen een minuut zijn we er doorheen. Dat is toch even makkelijk verdiend. Die gaan ze ons niet meer laten betalen. Op naar de vlucht. We kregen bij de incheck de melding dat we op tijd naar de gate moesten gaan, omdat onze gate het verst weg ligt. Wat blijkt, het hele vliegveld heeft maar 20 gates, haha. Binnen 5 minuten staan we bij de gate. De vlucht verloopt iets minder goed. Charlie besluit om 12:00 uur te gaan slapen, wat ze altijd doet, maar wordt na 5 minuten ergens wakker van en vat vervolgens de slaap niet meer. Ze is al vanaf 5:00 uur wakker en wordt er niet blijer op. Wij balen en misschien de medepassagiers ook wel. Bovendien zit er schuin achter ons een ongelofelijk dikke man die heel hard snurkt. Zo hard, dat iedereen in de buurt erom moet lachen. Aangekomen op Bali krijgen we de boodschap dat de buggy's op de bagageband zullen komen. Dat is op zich niet erg, maar we komen in een rij voor de douane waarin we een uur hebben gestaan. Charlie is dan inmiddels in slaap gevallen op mijn arm. Sjors is ook supermoe. We nemen een taxi naar ons hotel. Bij binnenkomst worden we super ontvangen, maar we zijn te moe om daarvan te genieten. We gaan eerst slapen. Bovendien hebben we weer 3 uur tijdverschil. Deze dag hebben we dan ook rustig aan gedaan. Ook de daarop volgende dagen besluiten we alleen maar te gaan relaxen. Het hotel is meer dan geweldig. Behalve de all-in worden de kinderen en de ouders de hele dag vermaakt wanneer je dat wil. Je kan gratis deelnemen aan allerlei sportlessen zoals golf, tennis, surfen, boogschieten etc. De kinderen worden vermaakt in de petit-club, mini-club of juniorclub (afh van leeftijd). Sjors doen we er ook een paar keer in de ochtend heen. De kinderen gaan dan zwemmen, knutselen, sporten, buikschuiven of wat dan ook. Alles om de kids het naar de zin te maken. Sjors is helemaal hyper wanneer ze ervan terug komt. Ze zit vol verhalen wat ze allemaal gedaan hebben. De shows zijn ook niet van het niveautje niks, nee we krijgen complete circusacts te zien, maar ook een avond sensation white, waarbij het bij de bar compleet los gaat met dj, dansers en noem maar op. Zo ontzettend gaaf! Op maandag besluiten we over het eiland te gaan. We hebben wat uitgerust en zijn weer toe om dingen te zien. We gaan naar Ubud, Tanah-lot en de rice-teracces. Ubud is een authentiek plaatsje waar veel backpackers zitten. Je vindt er een winkelstraat met de typisch balinese producten en restaurantjes. We eten er heerlijk met zijn vieren inclusief drank voor omgerekend 9 euro! Dat is nog eens leuk. We kopen uiteraard souvenirs. Aan het einde van de winkelstraat is de monkey-forest. Ik zie een aapje zitten bij de ingang en zie aan zijn manieren dat hij richting Sjors wil gaan. Aangezien Sjors het niet op dieren heeft zie ik de bui al hangen. Sjors heeft een soort van sambabal in haar hand waar die aap op af komt. Sjors begint keihard te krijsen, maar de aap trekt zich er niets van aan. De vrouw bij de ingang roept naar de aap waarop de aap omdraait. Het blijkt dat deze apen getraind zijn om spullen van toeristen af te pakken, waarop je je spullen kunt terug kopen. De mensen bij de ingang pakken je spullen dan terug van de aap. Als je geluk hebt zijn je spullen dan nog heel. De apen worden vervolgens beloond. Van Ubud naar we naar de rijst-terassen. Onze taxichauffeur brengt ons naar een plek die zo mooi is, dat het bijna buitenaards is. De rijstvelden zoals je ze van plaatjes kent. Prachtig! Hierna gaan we naar Tanah-lot. Daar ligt een van de bekendste tempels van Bali. Deze tempel ligt in zee. Je kunt 'm goed zien vanaf een rots, maar je kunt ook door de zee naar de tempel lopen. Aangezien dat voor ons onmogelijk is met de kids kijken wij vanaf de rots. De straat naar de tempel is een grote commercie. Alleen maar winkels en restaurants. Sjors is een ware attractie. Dat is overigens de hele vakantie al zo, maar hier is het wel extreem. We komen amper door de straat heen, want iedereen wil met haar op de foto. Sjors begrijpt er niets van, maar vindt het op een gegeven moment wel genoeg en we rijden door. Als ze een foto willen doen ze maar, maar wij stoppen niet meer. Bij zo'n tempel is het toch voor ons nuchtere nederlanders bijna ongelofelijk wat een geloof met zich meebrengt. Het is er zo druk. Op de parkeerplaats staan tientallen touringcars en nog veel meer auto's en dan heb ik het nog niet over de hoeveelheid brommers. Wanneer we hier zijn geweest is het inmiddels 16:30 uur. We zijn al op pad vanaf 9:00 uur. Het is nog 1,5 uur rijden voordat we terug zijn. Pff, we zijn kapot als we terug zijn in het hotel. Charlie is de dag erop niet fit. Ze krijgt alsmaar nieuwe tanden en daar heeft ze last van. Sjors is ook moe en doet spontaan nog eens een keer een middagdutje. De dagen erna relaxen we alleen maar. We nemen bijna elke dag een massage wat hier een ton kost (100.000 rupia is 6,05 euro) voor een uur. Ook laat ik mijn voeten een keer pedicuren. Een uur lang worden mijn nagels en voeten onder handen genomen om ze vervolgens te lakken inclusief een bloemetje. Ik begrijp er niets van hoe het gedaan hebben, maar het ziet er superleuk uit. Ik heb niet gezien hoe ze het deden namelijk, want tegelijkertijd werd mijn gezicht voorzien van een behandeling. Zo werd ik dus 1,5 uur onder handen genomen door drie personen voor 175.000 rupia. Dat is toch geweldig. Dan kun je zo elke week naar de schoonheidsspecialist. Sjors en Charlie genieten vooral van het zwembad en van het spelen. Heerlijk om te zien hoe die twee naar elkaar gegroeid zijn deze reis. Ze kunnen echt niet meer zonder elkaar. Sjors is bezorgd om haar kleine zusje als ze te ver weg kruipt en Charlie wil alleen maar oefenen met lopen, maar dat lukt nog niet zo. Het is nu donderdagavond en morgen gaan we hier vertrekken. Op weg naar onze laatste bestemming. Bali is voorbij gevlogen. We hebben heerlijk uitgerust hier en genoten van het prachtige eiland en de ongelofelijk vriendelijke en gastvrije mensen hier. Morgen vliegen we terug naar HongKong. Daar gaan we nog genieten van onze kers op de slagroom, namelijk Disney. Maandagochtend 6:30 staan we weer aan Nederlandse grond. Dat zal wennen zijn. Het echte leven gaat weer beginnen, het tijdsverschil moeten we weer even oppakken en de temperatuur. We gaan 30 graden terug. Maar we zijn ook weer blij om terug naar huis te gaan en iedereen te zien. Tot volgende week!